Hayatın son derece monoton geçmesinden bahsettiğimi düşünenler olabilir, ama konuyu çok başka yere getirmek var aklımda ve kapanışı yapıp bir süre inceleme yazmakla meşgul olmak istiyorum.
Çizgiroman dendiğinde akla basit şeyler gelir nedense, herkes ailesinden öyle görmüştür, benim vazgeçemediğim hobim çizgiroman okumaktır, hala seri halinde atar biriktiririm 13 gblık çizgiroman arşivim var dvdye atmadıklarım hariç, comic vine takılırım arada sözlük yazarlığıda yaparım.
Mesela çizgi roman okurken öğrendiğim olaylardan biri anti-madde denen kavram, dünya üstünde az olması ve olduğundan fazla enerji açığa çıkarması gibi ayrıca bazı resim tasvirleri vardır ki çerçeveye düzgün açıdan bakınca aklınız çıkar evren hakkında sınırlarınız zorlanır, çoğu zaman ne oluyor demekten kendimi alamıyorum, okuduğum herşeyin doğruluğunu araştıran bir yapım var ve bu fazlasıyla bilgi birikimi olarak bana geri dönüyor.
Aradan zaman geçtikten sonra şu açıdan düşündüm, insanlar açıklayamadığı olaylar için çocuk işi lafını kullanıyor, çizgiromanlar farklı bir şeydir, insanların anlamasını beklemek mantıksız olur, kimisi gördüğünde vay hayal gücüne bak der, kimisi gördüğü resmi bütünüyle araştırır.
Tıpkı hastalıkların antisi ilaçlar olduğuna göre veya anti-madde varsa anti-yaşamda var, bu denklemde herşeyin bir antisi ve paralel evren mümkün olabilir, bunu açıklamak mümkün değil fakat ben resmin tamamını görebiliyorum, bilinçle lanetlendik yada bilinçsizlikle ne fark eder ki?
Sonuçta denizlerin tamamını daha keşfedemedik, teknoloji gelişiyor ama biz hala uzaya çıkarken itme gücünü kullanıyoruz, ütopik bir akımdan yola çıkıp bu blogu yazsamda nelerin mümkün olabildiğini yakında görebileceğimizi umuyorum, çünkü kendimizi çok akıllı canlılar zannedip maymundan geldiğimizi unutuyoruz, belgeselden izlediğime göre dünyanın sonu güneşten gelecekmiş ve kesin bir tasvirini yada çizgisel karşılığını çizgiromanlarda görmeniz mümkün.
H.p lovecraft eserlerinde bilinmezlik çok iyi bir şekilde tasvir edilir, denizlerin tamamını keşfedemeyen insanoğlu yüce eskileri sorgular, şu an içinde bulunduğun zaman zarfında olabilen savaşlar bile yüce eskilere bağlanır, hatta deli bir arabın yazdığı necronomicon kitabına indirgenir, gördüğümüz herşeye inanıyoruz peki ya göremediklerimiz?
Göremediklerimizden kasıt paranormal olaylar değil, tanrıların arabaları denilen muhteşem komplo teorili şahasere bağlıyorum bu ütopik yazımı, gerisini siz araştırıp öğrenin, işte o zaman çizgiroman okumanın keyfine varmış olacaksınız.
